Τι είναι η άσκησις; Στην πραγματικότητα είναι η καθημερινότητα του πνευματικού ανθρώπου, η αναπνοή του. Ότι είναι η εισπνοή και η εκπνοή για τον φυσικό άνθρωπο, το ίδιο ακριβώς είναι και
η άσκησις για τον πνευματικό. Βγάζε ότι γήινο, ότι σωματικό, ότι ανθρώπινο υπάρχει μέσα του, και βάζει Θεό. Δια της ασκήσεως ο άνθρωπος εκφράζει τον πόθο του προς τον Θεό και την αναγνώριση
της οικείας ασθένειας. Ο μόχθος μας, η άσκησις μας, δείχνει όχι την αξία μας αλλά την θέληση μας.
Όσο και αν κοπιάσεις, όσο και αν μοχθήσεις, δεν σημαίνει ότι κάνεις κάτι το ουσιαστικό για τον Θεό, αφού ο Θεός ένα πράγμα θέλει από εμάς, την ταπείνωση να καταλάβουμε ότι είμαστε πάντα
αδύνατοι και αμαρτωλοί. Όλα τα κάνουμαι, για να δείξουμε την ταπείνωση μας, ότι είμεθα τιποτένιοι άνθρωποι, και τότε έρχεται η χάρις του Θεού. Δηλαδή, οι μόχθοι μας δεν είναι απόροια
της αγιότητος μας, αλλά με αυτούς ζητάμε από τον Θεό να μας δώσει την μετάνοια, την συγχώρηση, την χάρη.
Με την νηστεία, την αγρυπνία, την προσευχή, την χαμαικοιτία, την κακουχία δείχνομε τα κουρέλια μας στον Θεό, όπως ο πτωχός δείχνει τα κουρέλια του στον συνάνθρωπο του για να τον λυπηθεί και
να τον βοηθήσει, ή όπως ο τυφλός έκραζε τον Χριστόν να του χαρίσει το φως (Μαρκ. 10, 46-52· Λουκ. 18, 35-43). Έτσι κι εμείς του δείχνομε την φτώχεια μας και του ζητάμε να μας ανοίξει τα
μάτια, για να καταλάβουμε ότι είμαστε αμαρτωλοί, ώστε να μετανοήσουμε και να μας συγχωρήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου